دیابت
دیابت یک بیماری مادام العمر است که برخی مشکلات و مسئولیت ها را به همراه دارد. پای دیابتی یکی از جدی ترین و شدیدترین عوارض دیابت است. تقریباً 50٪ افراد دیابتی در طول زندگی در معرض ابتلا به پاهای دیابتی هستند. به همین دلیل ، مشکلات پا در دیابت از نظر پزشکی ، اجتماعی و اقتصادی بسیار مهم است.
اگر قند خون شما خیلی زیاد و نامنظم باشد ، در پاهایتان دچار مشکل می شوید. دلیل این امر اختلال گردش خون در وریدها است. در نتیجه این اختلال گردش خون ، آسیب از عروق شروع می شود. اختلال عملکرد در اندام هایی رخ می دهد که به آنها خون کافی نمی رسد .
وقتی قند خون زیاد است ، به اعصاب پا آسیب می رساند. هنگامی که اعصاب آسیب می بینند ، بی حسی در پا و انگشتان پا اتفاق می افتد. از این رو؛ فشار ، درد ، بریدگی ، سوختگی و آسیب دیدگی ممکن است احساس نشود. زخم پا پس از بریدگی ، سوختگی و جراحت ایجاد می شود. همچنین ، برخی از میکروب ها (باکتری ها و قارچ ها) در محیط شیرین به راحتی تکثیر می شوند. باکتری ها و عفونت های قارچی یکپارچگی پوست را مختل کرده و دوباره منجر به تشکیل زخم می شوند. این زخم ها خیلی سریع ملتهب می شوند و مشکلات جدی ایجاد می کنند. در صورت عدم درمان ، گانگرن و حتی قطع عضو ناحیه آسیب دیده ممکن است.
با آسیب عصبی ، عضلات پا ضعیف می شوند. این نیز باعث آسیب به پوست ، بافت نرم ، استخوان ها و مفاصل می شود. هنگامی که این آسیب ها شروع می شود ، لازم است از فعالیت هایی که ممکن است به پاهای شما آسیب برساند مانند دویدن ، فوتبال و غیره خودداری کنید.
مشکلات مرتبط با پا:
- عفونت قارچی
- پینه
- تورم التهابی
- تغییر شکل پا
- زخم های عمیق یا سطحی پا
- عفونت استخوان (استئومیلیت)
- گانگرن
عوامل خطر پای دیابتی:
- کنترل ضعیف قند خون
- سیگار کشیدن
- پوشیدن کفشی که متناسب با پا نباشد
- پابرهنه در خانه ، باغ یا کنار دریا قدم زدن
- زخم های قبلی پا
- اختلال گردش خون
- آسیب عصبی
اگر نشانه های زیر را مشاهده می کنید ، به متخصص مراجعه کنید:
- عفونت های قارچی پا و ناخن ها.
- فرورفتن ناخن در گوشت
- زخم و بریدگی روی پوست
- تغییر رنگ در پا (کبودی ، رنگ پریدگی پوست)
- افزایش دمای منطقه ای
- درد و از دست دادن احساس
- تورم در پا یا مچ پا
- تشکیل کالوس
- ایجاد ترک در پوست
- تغییر در شکل و ظاهر پا
چه دفعاتی باید پا توسط متخصص معاینه شود؟
- در دیابت نوع 1، 3 سال پس از تشخیص و پس از آن سالانه
- زمان تشخیص دیابت نوع 2 و پس از آن ، سالانه
- در صورت بروز هرگونه شکایت ، قطعاً باید برای معاینه مراجعه کنید.
متخصص در بررسی پا به چه چیزی های نگاه می کند؟
- اختلال گردش خون
- آسیب عصبی
- تغییر پوست پاها
- تغییر شکل پاها
- وجود زخم
- ناخن ها
مواردی که باید در مراقبت از پا مورد توجه قرار گیرند:
- باید سیگار را ترک کنید.
- در خانه یا ساحل با پاهای برهنه روی زمین قدم نگذارید ، همیشه دمپایی بپوشید.
- هر روز پاهایتان را با آب ولرم (بیشتر از 37 درجه) و صابون غیر تحریک کننده بشویید. پس از شستن ، انگشتان خود را با یک حوله نرم کاملاً خشک کنید. این خشک کردن از عفونت قارچی به خصوص بین انگشتان جلوگیری می کند.
- می توانید در مقابل خشک شدن و ترک خوردن ، کرم های مرطوب کننده را به پاهایتان بمالید. اما کرم را بین انگشتان نمالید.
- جوراب های خود را هر روز عوض کنید. جوراب های نخی را انتخاب کنید که پا را فشار ندهد.
- هرگز از ابزارهای تیز برای پینه و قسمت های سفت شده پوست روی پاها استفاده نکنید.
- ناخن های انگشتان خود را بعد از استحمام که نرم هستند کوتاه کنید ، خیلی کوتاه نکنید و گوشه ها را عمیق نگیرید.
استفاده از کفش و انتخاب کفش افراد دیابتی:
نکاتی که فرد دیابتی در استفاده از کفش و انتخاب کفش باید به آن توجه کند باید به شرح زیر باشد:
- کفش های راحت و نرم که مناسب پای شما است بپوشید. در صورت لزوم کفش های مخصوص پاهای خود را تهیه کنید.
- کفش های خود را بدون جوراب نپوشید ، جوراب های قابل انعطاف را انتخاب کنید که جاذب عرق باشد ، در صورت لزوم پا را گرم و در صورت لزوم سرد نگه دارد.
- قبل از پوشیدن کفش ، قسمت داخلی کفش خود را برای تاول و محل اصطکاک روی پا (از نظر سنگ و غیره) بررسی کنید.
- هفته ای یک بار داخل کفش خود را با یک دستمال مرطوب و صابون پاک کنید.
- اگر کفی ها کهنه هستند ، آنها را تعویض کنید. (هر 6 ماه قابل تغییر است)
- از صندل ، کفش پاشنه بلند و کفش های نوک تیز استفاده نکنید. چنین کفش هایی باعث می شود که پای شما بیش از حد تحت فشار قرار گیرد.
قابل ذکر است که در تمامی موارد ذکر شده باید به این نکته توجه داشت که بیمار توسط درمانگر بررسی کامل از نظر خونرسانی و وجود عفونت عمقی شده باشد و به تشخیص و راهنمایی وی از سایر روش های درمانی تکمیلی استفاده شود.
Source: www.rustuserter.com
